در حال حاضر ۷ منطقه آزاد تجاری – صنعتی در ایران وجود دارد که عبارتند از: کیش، قشم، چابهار، ارس، انزلی، اروند و ماکو.
بر اساس تعاریف بینالمللی منطقه آزاد به محدوده حراست شده بندری و غیربندری گفته میشود که از شمول برخی از مقررات جاری کشور متبوع خارج بوده و با بهرهگیری از مزایایی همچون معافیتهای مالیاتی، بخشودگی سود و عوارض گمرکی، عدم وجود تشریفات زاید ارزی، اداری و مقررات دست و پاگیر و همچنین سهولت و تسریع در فرآیندهای صادرات و واردات با جذب سرمایهگذاری خارجی و انتقال فناوری به توسعه سرزمین اصلی کمک نماید.
در تعریف سازمان ملل متحد (یونیدو) نیز از مناطق آزاد به عنوان محرکهای در جهت تشویق صادرات صنعتی یاد میشود و فلسفه ایجاد چنین مناطقی را نیز میتوان تغییر استراتژی واردات به استراتژی توسعه صادرات دانست.
در ایران از سالهای ۱۳۳۰ به بعد بود که به دلیل تهیه طرحهایی در جهت رونق اقتصادی کشور و افزایش تجارت خارجی، بنادر ایرانی در خلیج فارس مورد توجه قرار گرفتند. اما در آن زمان بنادر ایران توانایی و امکانات لازم برای توسعه صادرات و واردات را نداشتند در نتیجه مقدماتی برای توانمندسازی این بنادر انجام شد.
در سال ۱۳۳۶ کشورمان با تشکیل وزارت گمرکات و انحصارات، آمادگی تاسیس اولین بندر آزاد تجاری رسما اعلام کرد و در دی ماه ۱۳۳۶ بندرعباس توسط دولت به عنوان مرکز واردات و صادرات کالا اعلام شد و برنامههایی برای فعالیتهای جدید طی چند سال آینده اعلام شد. اما این بندر هنوز به عنوان یک بندر آزاد به ثبت نرسیده بود و تنها به تصویب تخفیف هزینههای بندری در آن اکتفا شده بود.
سرانجام در اسفندماه ۱۳۴۹، قانونی تحت عنوان قانون معافیت از حقوق و عوارض گمرکی کالاهایی که به منظور استفاده، مصرف و فروش وارد بعضی از جزایر خلیج فارس میشوند به تصویب رسید و به موجب آن به دولت اجازه داده شد در هریک از جزایر خلیج فارس که مقتضی بداند، کلیه کالاهایی را که به منظور مصرف، استفاده و فروش در فروشگاهها وارد جزیره مذکور میشوند، از پرداخت حقوق و عوارض گمرکی، سود بازرگانی، حق انحصار، عوارض مختلف و حق ثبت سفارش معاف نماید. در این سال جزیره کیش به عنوان مرکز بینالمللی توریستی- تجاری انتخاب شده و در سال ۱۳۵۱ سازمان عمران کیش در راستای ایجاد منطقه آزاد در جزیره، راهاندازی میشود. مرکز بینالمللی جزیره کیش نیز در سال ۱۳۵۶ به طور رسمی آغاز به کار میکند.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، لایحه واردات کالا با استفاده از معافیت گمرکی به جزیره کیش در تاریخ ۱۸ اسفند ۱۳۵۸ به تصویب شورای انقلاب رسید و بدین ترتیب جزیره کیش از بخشی از امتیازات یک منطقه آزاد برخوردار شد. در نهایت در سال ۱۳۶۸ براساس تبصره ۱۹ قانون برنامه اول توسعه به دولت اجازه داده شد حداکثر در سه نقطه مرزی کشور شامل کیش، قشم و چابهار اقدام به تاسیس منطقه آزاد تجاری نماید. بدین ترتیب در تاریخ هفتم بهمنماه ۱۳۶۹ هیات وزیران، جزیره قشم، و در هیجدهم اردیبهشتماه ۱۳۷۰ محدودهای از خلیج چابهار (اراضی شرق اسکله شهید کلانتری) را به عنوان منطقه آزاد تجاری اعلام کرد. چگونگی اداره این مناطق در ۷ شهریور ۱۳۷۲ به تایید مجلس شورای اسلامی رسید و در تاریخ ۲۱ شهریور ۱۳۷۲ مورد تایید شورای نگهبان قرار گرفت.
در ماده (۱) قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری – صنعتی جمهوری اسلامی ایران، هدف از تشکیل مناطق آزاد تجاری- صنعتی، تسریع در انجام امور زیر بنایی، عمران و آبادانی رشد و توسعه اقتصادی، سرمایهگذاری و افزایش درآمدعمومی، ایجاد اشتغال سالم و مولد، تنظیم بازار کار و کالا، حضور فعال در بازارهای جهانی و منطقهای، تولید و صادرات کالاهای صنعتی و تبدیلی و ارائه خدمات عمومی بیان شده است.
در حال حاضر ۷ منطقه آزاد تجاری – صنعتی در ایران وجود دارد که عبارتند از: کیش، قشم، چابهار، ارس، انزلی، اروند و ماکو.
۱- منطقه آزاد کیش:
اولین منطقه آزاد ایران در جزیره کیش به طول ۱۵ کیلومتر و عرض ۷ کیلومتر و با مساحتی حدود ۹۱ کیلومتر مربع شکل گرفت که از لحاظ وسعت، مقام دوم را در میان جزایر خلیج فارس دارد. عمده تجارت جزیره کیش در گذشته، مروارید بوده است که هنوز هم صید آن ادامه دارد. تاریخ رسمی تبدیل کیش به منطقه آزاد تجاری-صنعتی مربوط به سال ۱۳۷۲ میباشد. نمونه ماموریتهای خاص این منطقه عبارتند از: توسعه و ترویج گردشگری، تمرکز خدمات فرهنگی و رفاهی، ایجاد بورس خدمات تجاری، تشکیل نمایشگاهها و همایشهای داخلی و بینالمللی، پایگاه توسعه و ترویج فناوری اطلاعات و ارتباطات.
۲- منطقه آزاد قشم:
منطقه آزاد قشم در مدخل خلیج فارس و دریای عمان قرار دارد. مساحت این جزیره، ۱۴۳۰ کیلومتر مربع در فاصله ۳۷ کیلومتری جنوب بندرعباس و در دهانه تنگه هرمز قرار گرفته است. جزیره قشم بزرگترین جزیره خلیج فارس بوده و تقریبا موازی ساحل ایران قرار گرفته و به وسیله تنگه کلارنس از خاک اصلی ایران جدا شده است. با توجه به اینکه این بندر در منتهی الیه شرق جزیره قرار دارد، بیشترین ارتباط دریایی جزیره را با خارج فراهم کرده و بیشترین شمار بازدیدکنندگان را در خود جای میدهد و با قرار گرفتن در میان خلیج فارس و اقیانوس هند همواره از موقعیتی استثنایی برخوردار است. ماموریتهای خاص این منطقه عبارتند از: تمرکز سوخترسانی به شناورها و کشتیهای در حال عبور از خلیج فارس، ایجاد صنایع تولیدی صادراتی، ارائه خدمات فنی- مهندسی، انتقال دانش فنی به منطقه و کشور، ایجاد پارک ملی.
۳- منطقه آزاد چابهار:
چابهار شهری بندری با مساحتی حدود ۱۰۹۰ هکتار در منتهی الیه جنوب شرقی کشور و در استان سیستان و بلوچستان و در کنار دریای عمان در گوشه شرقی خلیج چابهار واقع شده است. منطقه آزاد چابهار در زمینی به مساحت ۱۴ هکتار واقع شده که ۱۰ هکتار آن به فعالیتهای صنعتی و ۴ هکتار به بخشهای بازرگانی، توریسم و خدمات اقتصادی اختصاص یافته است. ایران از طریق بندر چابهار میتواند به دریای عمان که یکی از پراهمیت ترین راههای آبی جهان است، راه یافته و از آنجایی که این بندر آبراهی است که ایران را با دریای آزاد و بنادر بزرگ و کوچک جهان مرتبط میسازد، دارای اهمیت اقتصادی فراوانی است. ماموریتهای خاص این منطقه عبارتند از: ترانزیت کالا، تجارت منطقهای، بارانداز تجاری کالاها و مواد اولیه، ایجاد صنایع تبدیلی و تولیدی با جهت گیری صادراتی، عرضه سوخت و ایجاد صنایع وابسته به نفت، گردشگری.
۴- منطقه آزاد ارس:
منطقه آزاد ارس با قائم مقامی و مشاورت اجرائی فرخ مسجدی، در شمال غرب ایران در نقطه صفر مرزی در مجاورت با کشورهای ارمنستان، آذربایجان و جمهوری خودمختار نخجوان استقرار یافته است. در گذشته محدوده منطقه آزاد ارس شامل ۹۷۰۰ هکتار از اراضی منطقه میشد که به موجب مصوبه سال ۸۷ محدوده این منطقه به ۵۱ هزار هکتار شامل بخشهایی از ۲ شهرستان جلفا و کلیبر افزایش یافت. این منطقه به برکت برخورداری از موقعیت ژئواکونومیکی ممتاز و دسترسی به بازارهای بینالمللی سرمایه و تکیه بر امکانات برجسته توسعه ترانزیت و صادرات مجدد، توانمندیهای بالای صادراتی و با فراهمسازی زیرساختهای توسعه فعالیتهای بازرگانی در کنار گمرکات و مراکز تخلیه و بارگیری کالا و الگوسازی ورود به WTO توانسته است در جهت ارتقای نقش هم پیوندی اقتصاد ملی با اقتصاد جهانی، بسترساز تعامل سازنده کشور با جهان باشد. ماموریتهای خاص این منطقه عبارتند از:
تقویت همپیوندی اقتصادهای ملی و بینالمللی با الویت قفقاز جنوبی در راستای احراز جایگاه اول کشور در منطقه و بستر سازی و تمرین در راستای الحاق به سازمان تجارت جهانی، تبدیل منطقه مرزی مربوط، به یک قطب علمی در سطح بینالمللی، گسترش شیوههای نوین معیشت و فعالیت و ساماندهی استقرار جمعیت، جذب سرمایهگذاریهای داخلی و خارجی در زمینههای خاص مطالعه و سیاستگذاری شده.
۵- منطقه آزاد انزلی:
پس از فروپاشی شوروی و در پی تغییر و تحولات ساختاری روابط بینالملل، منطقه قفقاز و کشورهای حاشیه دریای خزر در معادلات منطقهای و جهانی اهمیت یافتند. در سال ۷۵ و در پی سفر رئیسجمهور وقت به شهرستان انزلی و با توجه به خواست همگانی و براساس مصوبه هیأت دولت، منطقه ویژه اقتصادی بندرانزلی در دو بخش جداگانه تعیین شد و در سال ۸۲ منطقه ویژه اقتصادی انزلی به منطقه آزاد تجاری صنعتی انزلی بدل شده و در سال ۸۳ نیز اساسنامه سازمان منطقه آزاد تجاری-صنعتی انزلی مورد تصویب هیأت وزیران قرار گرفت و محدوده منطقه آزاد تجاری صنعتی انزلی در سال ۸۴ از طرف هیأت وزیران تعیین و ابلاغ شد.
این منطقه شامل محدودهای از شهرستان انزلی به مساحت تقریبی ۳۲۰۰ هکتار خشکی و تا عمق دو کیلومتر از آبهای ساحلی است. ماموریتهای خاص این منطقه عبارتند از: عمران و آبادانی و ارائه خدمات عمومی و رشد و توسعه اقتصاد، جذب سرمایهگذاری خارجی و داخلی، ایجاد اشتغال سالم و مولد، تنظیم بازار کار و کالا، تشویق تولید و صادرات کالا، ورود و حضور فعال در بازارهای منطقهای و جهانی، جذب فناوریهای جدید و انتقال علم و دانش فنی به عوامل تولید داخلی همسو با توسعه علمی و فناوریهای جهان، تسریع در فرآیندهای تجاری، اقتصادی و فناوری با ایجاد بستر مناسب جهت انجام آزمایشی طرحها و تعمیم آن به سراسر کشور.
۶- منطقه آزاد اروند:
منطقه آزاد اروند در شمال غربی خلیج فارس به وسعت ۱۷۲ کیلومتر مربع در محل تلاقی دو رودخانه اروند رود و کارون واقع است و دارای مرز مشترک میان کشورهای عراق و کویت میباشد. این منطقه با داشتن ظرفیتی از قبیل حمل و نقل جادهای، ریلی، دریایی و هوایی از اهمیت ویژهای برخوردار است. این منطقه با قرار گرفتن در تلاقی مسیرهای تجارتی و دسترسی آسان به راههای آبی بینالمللی و همچنین مجاورت با دومین استان بزرگ عراق، بصره، که دروازه ورود تجارت به عراق و سپس مدیترانه، از موقعیت ویژه جغرافیایی منطقه برخوردار میباشد. بر همین اساس در سال ۸۴ منطقه آزاد اروند راهاندازی شد. از اراضی این منطقه، ۸۶۰۰ هکتار به فعالیتهای صنعتی و ۴۸۰۰ هکتار به سایر بخشها در زمینهٔ بازرگانی، گردشگری و اداری و۳۸۰۰ به بخشهای بندری، انبارداری و ترانزیت اختصاص یافته است.
۷- منطقه آزاد ماکو:
هیئت وزیران در جلسه مورخ ۵/۱۰/۱۳۸۹ بنا به پیشنهاد شورای هماهنگی مناطق آزاد تجاری ـ صنعتی و ویژه اقتصادی و به استناد بند «ب» ماده (۴) قانون چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری ـ صنعتی جمهوری اسلامی ایران ـ مصوب ۱۳۷۲ ـ اساسنامه سازمان منطقه آزاد تجاری ـ صنعتی ماکو را به تصویب رساند. شهرستان ماکو در شمال غربی ایران (استان آذربایجان غربی) قرار گرفته که از شمال به رودخانه قره سو و کشور ترکیه، از شرق به رودخانه ارس و جمهوری آذربایجان (خود مختاری نخجوان) و از مغرب به جمهوری ترکیه و از جنوب به شهرستان خوی محدود است. این شهر از لحاظ طبیعی موقعیت خاصی دارد. شهر از طرف شمال و جنوب کوهستانی است و از جانب غرب و شرق به جلگههای قلعه دره سی و چای باسار منتهی شده و با برخورداری از تمدن کهن و آثار تاریخی غنی و جاذبههای متعدد فرهنگی و طبیعی به عنوان یکی از قطبهای مهم گردشگری به شمار رفته و از زمینه مناسبی برای جذب مسافران و جهانگردان و ایجاد مراکز تفریحی خدماتی برخوردار میباشد.