چاق ترین مردم دنیا در چه کشورهایی زندگی می کنند؟

در 30 سال گذشته، تعداد افرادی که از چاقی مزمن رنج می برند از 857 میلیون نفر(1980 میلادی) به رقم بیش از 2 میلیارد نفر (2013 میلادی) تبدیل شده است. جالب است بدانید که این رقم حدود یک سوم جمعیت کل کره ی زمین است.

به نوشته ی پرتال اقتصادی روسیه "vestifinance.ru " تنها در سال 2013 میلادی، حدودا بین 3 تا 4 میلیون نفر بر اثر عارضه ی اضافه ی وزن، جان خود را از دست داده اند.

وقتی خبر از چاقی به میان می آید، اکثر مردم، کشور آمریکا را به یاد می آورند. ولی باید گفت که ایالات متحده تنها کشوری نیست که بسیاری از مردم آن از چاقی رنج می برند.

شیوه ی فعالیت اکثر ساکنان کره ی زمین به خاطر ورود رایانه ها به زندگی، در حالت نشسته بوده و بیش از پیش غذاهای آماده مصرف می کنند. در رابطه با تغذیه نامناسب بسیاری از مردم، می توان به مصرف بیش از اندازه ی فست فود و نوشیدنی های شیرین اشاره نمود.

به همین دلیل است که از معضل چاقی به عنوان یک نوع اپیدمی در بسیاری از کشورها یاد می شود که زندگی شهروندان را به شدت تهدید می کند.

بر اساس پیش بینی های انجام شده، اگر برای این معضل راه حل مناسبی اتخاذ نشود، موقعیت کنونی و مشکلات چاقی انسانها روز به روز بیشتر خواهد شد.

تحقیقات و بررسی های جدید "Global Burden of Disease " به ما نشان می دهد که بیشترین تعداد افراد چاق در چه کشورهایی بوده و چند درصد از جمعیت این کشورها را تشکیل می دهند.

 

مقام	کشور	تعداد افراد چاق	درصد افراد بالغ چاق بر جمعیت
1	ایالات متحده آمریکا	78 میلیون نفر	33 %
2	چین	46 میلیون نفر	4،4 %
3	هند	30 میلیون نفر	3،8 %
4	روسیه	28 میلیون نفر	24،1 %
5	برزیل	22 میلیون نفر	16،2 %
6	مکزیک	20 میلیون نفر	26،9 %
7	مصر	18 میلیون نفر	35،9 %
8	آلمان	16 میلیون نفر	24،3 %
9	پاکستان	14 میلیون نفر	13،6 %
10	اندونزی	11 میلیون نفر	6،8 %

 

محققان موسسه ی "Trust for America's Health and the Robert Wood Johnson Foundation " به این نتیجه رسیده اند که اگر رشد معضل چاقی با همین سرعت ادامه یابد، در سال 2030 میلادی، نیمی از افراد بالغ ایالات متحده به بیماری اضافه وزن دچار خواهند شد.

در این سال، 60 درصد از ساکنان 13 ایالت و کمی بیشتر از 50 درصد از ساکنان 39 ایالات آمریکا وارد دسته افراد چاق خواهند شد. در کل و به طور میانگین می توان گفت که این رقم در ایالات متحده به 44 درصد خواهد رسید.

در این مقاله ی تحقیقاتی همچنین آمده است که مبالغی که مردم برای درمان و رفع معضل اضلفه وزن خود پرداخت می کنند، رقمی بالغ بر 48 الی 66 میلیارد دلار در سال محاسبه گردیده است.

از این گذشته، ضربه ای که چاقی کارمندان بر اقتصاد کشور وارد می کند، رقمی معادل 390 الی 580 میلیارد دلار برآورد شده است.

سازمان همکاری اقتصادی و توسعه در این رابطه می نویسد که در رابطه با دیگر کشورهای جهان می توان گفت که بحران های اقتصادی تنها اوضاع را خراب تر می کنند. در زمان بروز بحران های اقتصادی، مردم کمتر غذا نمی خورند، بلکه به غذاهای ارزان تر و فاقد ارزش غذایی کامل روی می آورند.

چاقی را می توان به عبارتی، نشانگر وضعیت اقتصاد جهان به شمار آورد و وضعیت کنونی جهان نشان می دهد که ما هنوز نتوانسته ایم بحران اقتصادی را پشت سر بگذاریم. اینجا دیگر بحث بر سر موضوع غذای ارزان و بی کیفیت نیست. تعداد بالای افراد بی کار به معنای ترمزی برای اقتصاد است و این نیز یکی دیگر از دلایلی است که جهان این چنین به سمت افزایش وزن روی آورده است.

این سازمان در ادامه می نویسد که تا سال 1980 میلادی، نسبت تعداد افراد چاق به افراد معمولی در میان کشورهای عضو سازمان، رقمی معال 1 به 10 بوده است. در دهه های گذشته، نرخ رشد این معضل با سرعت فزاینده ای رو به افزایش بوده و اکنون 18 درصد از ساکنان کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه، به معضل چاقی دچار هستند.

با این که در 5 ساله ی اخیر، از سرعت رشد این اپیدمی کمی کاسته شده است ولی بازهم تغییرات دینامیکی این موضوع خرسند کننده نیستند. لازم به ذکر است که 20 درصد کودکان کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه نیز از معضل اضافه وزن رنج می برند.

در برخی از کشورهای جهان همچون یونان، ایتالیا، اسلونی و آمریکا، این رقم در میان کودکان بیش از 33 درصد یعنی یک سوم است. محققان و کارشناسان تاکید دارند که مشکلات وخامت شرایط زندگی و چاقی در میان افراد، سایه و بازخوردی از برنامه های اقتصادی آن کشورها می باشد.

از این گذشته، شهروندانی که از تحصیلات عالیه برخوردار نبوده و از لحاظ اجتماعی نیز در لایه های پایین جامعه قرار دارند، بیشتر در معرض افزایش وزن قرار دارند. اکثر آنها توجهی به افزایش وزن خود نداشته و توان مالی آنها اجازه ی تمرین در مکان های مخصوص و فعالیت صحیح ورزشی را نمی دهد.

سازمان همکاری اقتصادی و توسعه در مقاله ای گزارش می دهد:

"اگرچه شواهدی وجود دارد که نشان می دهد با کم کردن مدت زمان کار در طول روز، مردم اوقات فراغت بیشتری برای فعالیت های دلخواه خود خواهند داشت، ولی با مشاهده روند صعودی بیکاری، کاهش فعالیت در زمان کار نیز دیگر تاثیری بر فرایند عدم افزایش وزن نمی گذارد."

موضوع ارتباط تحصیل و افزایش وزن، در میان بانوان بیشتر به چشم می خورد. برای مثال در کشور انگلیس، افزایش وزن درآن دسته از بانوانی که از تحصیلات خوبی برخوردار نیستند، بیش از 1،5 برابر بیشتر از افراد تحصیل کرده است.

جالب است بدانید که پس از آغاز بحران اقتصادی در برخی از کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه، افراد پولدار و غنی نیز دچار افزایش وزن شدند. برای مثال، در کشورهایی نظیر ایالات متحده و مکزیک در سالهای اخیر، روند چاقی در میان افراد تحصیل کرده نرخ بیشتری نسبت به افراد تحصیل نکرده داشته است.

در قاره ی استرالیا و اقیانوسیه منجمله استرالیا، نیوزلند، گینه ی نو و کشورهای همسایه، نرخ چاقی مفرط به حد اعلای خود رسیده است. بدین ترتیب در سال 1980 تنها 16 درصد از ساکنان این کشورها با مشکل اضافه وزن رو به رو بوده اند ولی اکنون بیش از 34 درصد از مردم این کشورها با معضل چاقی دست و پنچه نرم می کنند. همچنین، این آمار تنها در میان بانوان نیز از 17 درصد به 30 درصد افزایش داشته است.

پرفسور "رب مودی" از اساتید ارشد دانشگاه ملبورن استرالیا در این رابطه می گوید:

"از 30 سال پیش تا به امروز، هیچ کشوری نتوانسته است از سرعت سعودی روند چاقی در میان شهروندان بکاهد. اگر برای این موضوع تدابیر و راه حل درستی پیدا نشود، با افزایش میزان درآمد در کشورهای درحال توسعه، نرخ چاقی نیز به همین میزان افزایش خواهد داشت."
خواندن کامل متن: http://persian.ruvr.ru/news/2015_01_02/281836502/